Thirukural

அவாஎன்ப எல்லா உயிர்க்கும் எஞ் ஞான்றும் 
தவாஅப் பிறப்பீனும் வித்து. 

வேண்டுங்கால் வேண்டும் பிறவாமை மற்றது 
வேண்டாமை வேண்ட வரும். 

வேண்டாமை அன்ன விழுச்செல்வம் ஈண்டில்லை 
ஆண்டும் அஃதொப்பது இல். 

தூஉய்மை என்பது அவாவின்மை மற்றது 
வாஅய்மை வேண்ட வரும். 

அற்றவர் என்பார் அவாஅற்றார் மற்றையார் 
அற்றாக அற்றது இலர். 

அஞ்சுவ தோரும் அறனே ஒருவனை 
வஞ்சிப்ப தோரும் அவா. 

அவாவினை ஆற்ற அறுப்பின் தவாவினை 
தான்வேண்டு மாற்றான் வரும். 

அவாஇல்லார்க் கில்லாகுந் துன்பம் அஃதுண்டேல் 
தவாஅது மேன்மேல் வரும். 

இன்பம் இடையறா தீண்டும் அவாவென்னும் 
துன்பத்துள் துன்பங் கெடின். 

ஆரா இயற்கை அவாநீப்பின் அந்நிலையே 
பேரா இயற்கை தரும்.